Mimo wielu lat na rynku, płyty CD oraz DVD nie tracą na zainteresowaniu. W świecie, gdzie możemy posłuchać lub obejrzeć wszystko przez internet mogłoby się wydawać, że nie znajdzie się miejsce dla płyt fizycznych. Mają one jednak swoje wierne grono fanów. Miejscem, dzięki któremu mogą nadal cieszyć się fizycznymi kopiami, jest tłocznia płyt.
Płyty CD i DVD – jak powstają?
Produkcja płyt CD i DVD ma miejsce w odpowiednich do tego tłoczniach. Płyty powstają z kryształków poliwęglanu. W odpowiednich do tego maszynach – wtryskarkach poliwęglan są one poddane wysokiemu ciśnieniu. Tworzą się w tym czasie krążki, a więc forma płyt, którą znamy. W nich odciskana jest matryca, którą pozyskuje się na drodze masteringu. Masteringiem nazywamy proces, w którym powstaje tzw. stamper – matryca. Tworzy się ją na podstawie materiału dostarczonego od klienta. Stamper wypala się następnie na glassie – pokrytym światłoczułą powłoką szklanym krążku. Następnie jest on metalizowany i trafia do komory galwanicznej, gdzie pokrywany zostaje warstwą niklową. Nikiel jest lustrzanym odbiciem glassu. Matryca następnie musi zostać sprawdzona, również mechanicznie, a następnie może służyć do dalszej produkcji płyt.
Na stworzone już krążki nakładana jest warstwa aluminium oraz lakieru ochronnego. Dzieje się to za pomocą metalizacji próżniowej. Na koniec procesu na gotową płytę można dodać nadruk według uznania. Tak przygotowane płyty są bardzo trwałe oraz mogą spełniać swoją rolę się przez wiele lat.
Podsumowując: płyty tworzone są z poliwęglanu, który wykazuje dużą odporność mechaniczną podczas użytkowania. Płyty jednak składają się również z wielu innych warstw:
- barwnik ulegający stopieniu podczas zapisu
- metal
- nadruk
Jak przygotować się do wydruku płyt CD i DVD?
Materiał, który chcemy nagrać przekazujemy do tłoczni na jeden z dwóch sposobów: poprzez płytę wzorową lub obraz płyty.
Płytą wzorową określamy materiał, który ma być skopiowany 1:1 w formie płyty CD lub DVD. Musi on być przygotowany jak najdokładniej. Należy sprawdzi stan płyty: obejrzeć dokładnie powierzchnie czy nie powstały na niej rysy czy pęcherzyki powierzchnia. Warto również sprawdzić czy zapisany plik można odtworzyć na wszystkich przeznaczonych dla niego programach. Płyty wzorowe niosą za sobą ryzyko odtworzenia błędów, które nie były wcześniej zarejestrowane przez klienta. Najbezpieczniejszą opcją jest dostarczyć płytę bezpośrednio. Kiedy jednak nie jest to możliwe – wysłanie dwóch kopii może zapobiec utracenia materiału w momencie gdy jeden egzemplarz zostanie uszkodzony podczas przesyłki.
Obrazem płyty określamy materiał zamieszczony w tzw. chmurze lub serwerze FTP. .iso, .nrg oraz DDP 2.0 są jedynymi formatami, w którym możemy zapisać obraz płyty. Najczęściej wykorzystywanym jest .iso, który jest spotykany w większości programów do nagrywania płyt. Przed wysyłką należy sprawdzić poprawność pliku w programach do odtwarzania tak jak w przypadku płyty wzorowej.
Oprócz nadruku na samej płycie istnieje również możliwość customizacji opakowania na płyty. Należy jednak pliki graficzne wysyłać w osobnej wiadomości – w innych wypadku mogą omyłkowo trafić na zapis płyty.